Ort í tilefni Eiðagleði
Eins og ég man það
Í lífstrénu eru sumar greinarnar grænni en aðrar
og sums staðar hellist gróskan yfir eins og hlýtt teppi
hér fæddust allar sterkustu tilfinningarnar mínar
og hérna urðu þær eftir
heitasta ástin
mest hjartanístandi sorgin
albestu vinirnir
þannig man ég það
Þessi þrjú orð eru einkunnarorð skólans míns, Alþýðuskólans á Eiðum.
Skóla sem fæddist 1883 og dó 1995. Um helgina fór ég frá Hellissandi austur á Fljótsdalshérað og hitti fólk sem átti það sameiginlegt með mér að hafa verið fóstrað af þessum stað um sinn.
Fólk sem langaði til að votta staðnum virðingu sína, rifja upp gleði og sorg þeirrar veru og ýta vonandi undir það að framtíð Eiða verði bjartari en nútíð, með einhverjum ráðum.
Vinátta
Að austan og vestan
norðan og sunnan
og öllum þeim áttum öðrum
sem ógna stundum og meiða
við fagnandi förum í Eiða
Eiðaneminn og forstöðumaður Gunnarsstofnunar á Skriðuklaustri hann Skúli Björn Gunnarsson getur vart hugsað um annað en Eiðagleði þessa síðustu daga fyrir hátíðina miklu. Það má sjá á ljóði eftir piltinn sem birtist í Austurglugganum nú á dögunum.