Hannes yrkir hér í tilefni Eiðagleði.
Eiðabragur
við lagið Ranka var rausnarkerling
Nú hátíð fer að höndum
við höldum í Eiðastað.
Með æskublik í augum
við örkum brosand´í hlað.
Við sjáum vinina sælu
safnast í eina hjörð,
úr hverju krummaskuði
frá Kongó á Vopnafjörð.
Við finnum gleðina gömlu
er göngum í skólann inn.
Um hjartað fer hamingjustraumur
og hleypur roði í kinn.
Hér leið hver dagur í draumi
við dufl og við leikja gnótt.
það litl´er af bók við lærðum,
langflest við gleymdum því fljótt
Við lærðum þó listir góðar
sem líklega fyrnast seint.
þær æfingar oft á tíðum
áttu að fara leynt.
þá náttúruunnandi nemar
á næturna fóru á stjá,
og lærðu að kela og knúsa
kyssa - og sofa hjá
Margs er héðan að minnast
og mörg voru okkar spor
um hánótt að húsabaki
frá hausti fram á vor.
Í tímunum sætt þeir sváfu
er svefnvana fóru á kreik,
en mættu svo kampakátir
í "kvöldmessu" niðr´á sleik.
------------------------------------
Margt var mallað og brasað,
og margt hér að höndum bar.
því ýmsa langað´í eitthvað
sem utan seilingar var.
Og ilmi af "Edens eplum"
oft fyrir vitin brá,
Já, sumu sem að hér gerðist
segjum við ALDREI frá.
En allir draumar enda
og eins var um þennan hér.
Þó æði ríkur af reynslu
hann reyndist mér og þér.
Héðan við fullorðin fórum
fram á lífsins veg.
Hér fengum við brot af því besta
bæði þú og ég.
Nú erum við komin aftur
öll á vinafund.
Enn á ný við eigum
hér eina sælustund.
Og ljúfar minningar lifa
þó lífið sé stundum "trist".
Aldrei gleymum við okkar
Eiðaskólavist.